Sokal - historia i dzień dzisiejszy miasta i rejonu

Tatiana

Złoty jubileusz kapłaństwa ks. prał. Józefa Kornagi
z Łukawca

W uroczystość Świętych Piotra i Pawła świętowano w Łukawcu jubileusz 50-lecia święceń kapłańskich ks. prał. Józefa Kornagi. Najważniejszym wydarzeniem tego dnia była dziękczynna Eucharystia, sprawowana przez
niego w asyście jego brata, ks. Mieczysława Kornagi – proboszcza z Cewkowa i ks. kan. Michała Goniaka – proboszcza z Oleszyc, z udziałem
bp. Wacława Depo i abp. Mieczysława Mokrzyckiego oraz rzeszy kapłanów.

Na początku tej Najświętszej Ofiary, dzieci i młodzież szkolna słowami poezji, a delegacje poszczególnych miejscowości należących do tej
parafii w pięknych słowach złożyły Jubilatowi życzenia. Było 50 róż od parafian. Były życzenia od sióstr zakonnych i kapłanów.

Listownie gratulacje i życzenia nadesłali: metropolita lwowski
kard. Marian Jaworski, metropolita częstochowski abp Stanisław Nowak (razem z Jubilatem otrzymał święcenia kapłańskie) oraz biskup gliwicki Jan Wieczorek (kolega z czasów studiów w Seminarium Duchownym).

„Przyszedłem na świat 23 stycznia 1933 r. Dzień wcześniej urodził się mój brat Jan, który już 30 lat nie żyje. Ze mną były komplikacje.
Była siarczysta zima. Ojciec saniami przywiózł z Lubaczowa lekarza, który powiedział, że będzie to cud, gdy da się uratować matkę i dziecko.
Urodziłem się nieżywy. Lekarz westchnął do Boga i Matki Najświętszej byśmy żyli. Bym wydał głos dziecka po urodzeniu. Pragnienie lekarza
spełniło się. Jego wiara i nadzieja sprawiły, że żyję” – wspominał Jubilat.

W homilii abp Mieczysław Mokrzycki dopowiedział dalsze losy jego życia. Ks. Józef Kornaga urodził się w Wólce Krowickiej. Tam rozpoczął naukę w szkole podstawowej. W czasie zawieruchy wojennej wioska została spalona przez UPA. Rodzina Kornagów ratowała się ucieczką za San. Po powrocie Józef dokończył naukę w szkole podstawowej, później uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego w Lubaczowie.

„Gdy umierała matka, w dniu moich urodzin, zebraliśmy się 8 dzieci z ojcem przy jej łożu. Spojrzała na nas i powiedziała:

Urodziłam was sześciu synów. Może któryś z was będzie księdzem. Pomódl się za mnie. Spojrzała na mnie. Od tej chwili postanowiłem zostać
księdzem. Podobnie uczynił mój najmłodszy brat Mieczysław” – dopowiedział w swoich wspomnieniach Dostojny Jubilat.

Jak mówił w homilii abp M. Mokrzycki, w 1953 r. po ukończeniu LO
Józef Kornaga zgłosił się do Kurii w Lubaczowie i administrator apostolski archidiecezji lwowskiej z siedzibą w Lubaczowie abp Eugeniusz
Baziak skierował go do Seminarium Duchownego w Nysie. Po studiach w Nysie i w ostatnim roku w Opolu, Józef Kornaga w katedrze na Wawelu,
22 czerwca 1958 r., z rąk abp. E. Baziaka otrzymał święcenia kapłańskie.

Pracował jako wikariusz w Narolu, Bełżcu, Płazowie, Cewkowie,
Lipsku, a następnie został proboszczem w Hulczu.

28 listopada 1971 r. bp Jan Nowicki przeniósł go do Łukawca z konkretnym zadaniem: „Zbudujesz tam nowy kościół”. Były długie starania, by otrzymać zezwolenie. Nadeszło dopiero w przeddzień wizyty
Jana Pawła II w Polsce w 1979 r.

Ks. Józef Kornaga zbudował okazałą świątynię, którą konsekrował
bp Marian Jaworski 16 września 1990 r.

W niej znalazł się cudowny obraz Matki Bożej Tartakowskiej. Staraniem proboszcza ks. J. Kornagi obraz ten został koronowany papieskimi koronami 3 czerwca 1991 r., podczas wizyty Papieża Jana
Pawła II w Lubaczowie.

Abp M. Mokrzycki w homilii zwrócił uwagę na istotny fakt z życia tej parafii.

W czasie 36-letniego proboszczowania ks. prał. Józefa Kornagi zostało wyświęconych 9 księży z Łukawca i 5 z Nowej Grobli i Bihal (miejscowości
te należały wówczas do parafii w Łukawcu) oraz kilka sióstr zakonnych.

Dodam od siebie, że wśród nich jest abp M. Mokrzycki.

Pod koniec tej dziękczynnej Eucharystii bp Wacław Depo odczytał błogosławieństwo apostolskie Benedykta XVI dla ks. Józefa Kornagi z okazji 50-lecia jego święceń. Ojciec Święty wyraził uznanie dla jego odwagi w służbie Ewangelii, pracy duszpasterskiej i dydaktycznej oraz poświęcenia sił na rzecz dzieła budowy nowych świątyń.

Bp Wacław Depo powiedział, że kapłaństwo jest Bożym darem w konkretnym człowieku wzrastającym dla dobra innych. W imieniu całego Kościoła na ziemi zamojsko-lubaczowskiej wyraził radość i wdzięczność Bogu za dar kapłaństwa ks. prał. Józefa Kornagi, prosząc Matkę Bożą Łukawiecką, by dalej wypraszała siły dla pięknego spełnienia
jego kapłaństwa.

Adam Łazar

[link widoczny dla zalogowanych]

@@@@@@@@@@@@@@

Film DVD dla Ciebie

Na filmie dvd (28 minut w formacie ekranowym 16:9) niesamowita historia ludzi i cudownego obrazu Matki Boskiej Łaskawej z Tartakowa k/Sokala w woj. Lwowskim.

Zamówienia proszę składać pod adresem:

[link widoczny dla zalogowanych]

lub telefonicznie:

094-340-60-06

Koszt 1 płyty DVD = 20 zł wraz z kosztami wysyłki (przy przedpłacie na konto autora)

Tatiana

Historia i opis Cudownego obrazu Matki Bożej Łukawieckiej z Tartakowa

Obraz Matki Bożej Tartakowskiej ( obecnie Łukawieckiej) został namalowany przez mistrza włoskiego na początku XVII wieku i umieszczony w kaplicy zamkowej Potockich w Tartakowie. Był malowany olejno na płótnie przyklejonym do deski.

Gdy zamek nawiedził pożar kapelan ks. Stanisław Kucharski uratował Cudowny Obraz i ulokował na plebanii. Dopiero po śmierci księdza wizerunek Najświętszej Panny został umieszczony w kościele w Tartakowie na pilastrze nad chrzcielnicą.

Obraz przedstawia Matkę Boską w otoczeniu symboli Maryjnych, stojąca na półksiężycu Maryja depcze głowę skrzydlatego smoka. Centralną część kompozycji zajmuje postać Matki Bożej ukazanej w pozycji stojącej. Jej głowa jest lekko pochylona w dół i skierowana w stronę prawego ramienia.

Ręce Maryi są złożone do modlitwy na wysokości piersi, prawa noga wysunięta do przodu a stopa wystaje poza krawędź księżyca. Niepokalana ubrana jest w białą, sięgająca ziemi suknię, posiadającą wąskie rękawy oraz niewielki dekolt obszyty pasmanterią.

Suknia od kolan w dół udrapowana jest pionowo z lekko skośnie układającymi się fałdami. Przez prawe ramię przewieszony jest ciemnoniebieski płaszcz, okrywający plecy i obejmujący biodra, dość mocno udrapowany. Czerwona podszewka płaszcza widoczna jest przy odchylonej krawędzi z lewej strony.

Twarz Matki Bożej ma wyraz skupiony i łagodny. Ma delikatne rysy, wysokie czoło, cienkie brwi, prosty, mały nos oraz małe usta. Powieki Najświętszej Panienki są przymknięte a wzrok skierowany w dół. Włosy długie, rozpuszczone, opadające na plecy.

Głowa bez okrycia. W dolnej części obrazu rozciąga się rozległy pejzaż, a poniżej cześć zaciemniona, ze smokiem i ciernistymi krzewami. Smok leży pod stopami Matki Bożej. Jest zwinięty, widać, że kona. Z jego rozwartej paszczy wypadło jabłko.

Smok został umieszczony na pierwszym planie, w części zacienionej pejzażu z krzewami ciernistymi. Powyżej rozciąga się daleki, bardzo rozległy pejzaż z widocznymi grupami drzew, rzeką i wzgórzami na horyzoncie.

W górnej części obrazu przedstawiono postać Boga Ojca, ukazanego jako starca z siwą głową. Obejmuje on opiekuńczym gestem cały świat wraz z Maryją i ziemią. Wokół Maryi, na tle obłoków znajdują się symbole Maryjne: po stronie lewej: Lilia wśród cierni, Drzewo życia oraz Zwierciadło Sprawiedliwości, natomiast po stronie prawej: Brama niebieska, Krzew gorejący oraz Wieża Dawidowa.

Piętrzące się obłoki są najciemniejsze u dołu obrazu, stopniowo rozjaśniają się ku górze. Kolorystyka obrazu jest stonowana , z przewagą barw brunatnych.

W dniach 9 - 24 marca 1765 roku obraz płakał jak to nazywano. Z oczu Matki Najświętszej wyciskały się obficie krwawe łzy. Bardzo liczni świadkowie tego wydarzenia opisywali, że : „ obfite, krwawe krople wydobywały się z oczu Maryi, aż strasznie było patrzeć: niektóre na obrazie zasychały i po sobie znaki zostawiały, inne spływały i tak trwały te ślady, dopóki przez księży starte i kilkakrotnie zmyte nie zostały; podkładany pod obraz ręczniczek cały był zbroczony krwią. W tym samym czasie i w dniach późniejszych nad kościołem w dzień i w nocy ukazywała się jasna poświata, rozświetlająca kościół. Wielu widziało też jak cudowny obraz zmieniał kolory -mienił się kolorami.

Po wydarzeniach z marca 1765 roku obraz stał się obiektem wielkiego zainteresowania. Do kościoła w Tartakowie napływały ogromne ilości zaciekawionych, oraz szukających ratunku u Matki Bożej. Zostawiali Matce Bożej wiele wotów w zamian za uratowane życie czy zdrowie.

Wymienia się m.in.: korale, obrazy różnej wielkości, serca, krzyżyki, łańcuszki, pierścionki, zegarki, tabliczki z napisami a także drewniane kule. Wierni obchodzili ołtarz wokoło na kolanach. Obraz zmywano winem lub wodą i rozdawano te płyny pielgrzymom, którzy podawali je do picia chorym.

Zamawiano Msze święte przed Cudownym Obrazem. Przed nabożeństwami obraz odsłaniano przy muzyce organów i orkiestry; często fanfar lub pieśni ułożonych do Matki Bożej.

W 1963 roku obraz przekazano do Lubaczowa, gdzie ważyły się jego losy, ponieważ o przejecie go zabiegała parafia w Tarnoszynie. Jednak parafianie tartakowscy prosili aby obraz przekazać do Łukawca, gdyż mogli tam łatwiej dojechać i łatwiej utrzymywać kontakt z Matką Boską.

W 1965 roku biskup Jan Nowicki przekazał obraz do parafii Łukawiec, gdzie jest otaczany wielką czcią zarówno przez miejscowych wiernych, jak i przybywających pielgrzymów tartakowskich. Kult Matki Bożej trwa nieprzerwanie, a kontakt wiernych z Maryją jest rzeczywisty; z Nią rozmawiają, Jej powierzają swoje troski i sprawy.

więcej>>>>>

[link widoczny dla zalogowanych]

foto:Władysław Pitak

Osoby zainteresowane fotografiami w naturalnej wielkości
mogą kontaktować się z autorem:
tel. 94-340-60-06
e-mail: [link widoczny dla zalogowanych]

Tatiana

Łaskawa Opiekunka Chorych

Obraz Matki Bożej Łukawieckiej (d. Tartakowskiej) pierwotnie był umieszczony w kaplicy pałacowej Potockich w Tartakowie k. Sokala (dzis. Ukraina). Uratowany z pożaru trafił potem do kościoła w Tartakowie. W III 1765 r. z oczu Maryi na obrazie wypływały krwawe łzy, co potwierdzali świadkowie: "Obfite, krwawe krople wydobywały się z oczu Maryi (...);
niektóre na obrazie zasychały i po sobie znaki zostawiały, inne spływały i tak trwały te ślady, dopóki przez księży starte i kilkakrotnie zmyte nie zostały".

W 1777 r. obraz uznano za cudowny. Wyznaczona na 7 X 1939 r. koronacja nie odbyła się.

Z obawy przed profanacją w 1944 r. obraz wywieziono do Dębicy, a w 1961 r. przekazano parafii w Łukawcu, na prośbę osiadłych tam mieszkańców Tartakowa.

Od 1990 r. znajduje się w głównym ołtarzu nowego kościoła. Koronował go 3 VI 1991 r. w Lubaczowie Jan Paweł II. Obraz Matki Bożej Łukawieckiej (pocz. XVII) nieznany artysta włoski namalował olejno na płótnie (80 x 58 cm) przyklejonym do deski.

Msze św. w sanktuarium: niedziele - 8.00, 11.00, 17.00 (VII-VIII oprócz 17.00), w dni powszednie 18.30. Odpust: 3 V [www.parafialukawiec.iap.pl ].

[link widoczny dla zalogowanych]

Sokal

Sanktuarium Matki Boskiej Łaskawej Łukawieckiej z Tartakowa

foto:Władysław Pitak, archiwum www

Osoby zainteresowane fotografiami w naturalnej wielkości
mogą kontaktować się z autorem:
tel. 94-340-60-06
e-mail: [link widoczny dla zalogowanych]

Sokal

Drewniany kościółek, w którym po II wojnie znajdował się
cudowny obraz Matki Boskiej Tartakowskiej - patronki chorych i cierpiących

foto: archiwum

Sokal

Sanktuarium Matki Boskiej Łaskawej Łukawieckiej z Tartakowa

foto:Władysław Pitak

Osoby zainteresowane fotografiami w naturalnej wielkości
mogą kontaktować się z autorem:
tel. 94-340-60-06
e-mail: [link widoczny dla zalogowanych]

Sokal

Sanktuarium Matki Boskiej Łaskawej Łukawieckiej z Tartakowa

Osoby zainteresowane fotografiami w naturalnej wielkości
mogą kontaktować się z autorem:
tel. 94-340-60-06
e-mail: [link widoczny dla zalogowanych]

Sokal

foto:Władysław Pitak

Osoby zainteresowane fotografiami w naturalnej wielkości
mogą kontaktować się z autorem:
tel. 94-340-60-06
e-mail: [link widoczny dla zalogowanych]

Sokal

Ks. Prałat Józef Kornaga - kustosz Sanktuarium w Łukawcu

foto:Tatiana i Władysław Pitakowie + archiwum Watykanu

Osoby zainteresowane fotografiami w naturalnej wielkości
mogą kontaktować się z autorem:
tel. 94-340-60-06
e-mail: [link widoczny dla zalogowanych]