Sokal - historia i dzień dzisiejszy miasta i rejonu
Odwiedź Sokalszczyznę - rejon w województwie lwowskim
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Profil
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
Forum Sokal - historia i dzień dzisiejszy miasta i rejonu Strona Główna
->
Wilno - miasto moich przodków
Napisz odpowiedź
Użytkownik
Temat
Treść wiadomości
Emotikony
Więcej Ikon
Kolor:
Domyślny
Ciemnoczerwony
Czerwony
Pomarańćzowy
Brązowy
Żółty
Zielony
Oliwkowy
Błękitny
Niebieski
Ciemnoniebieski
Purpurowy
Fioletowy
Biały
Czarny
Rozmiar:
Minimalny
Mały
Normalny
Duży
Ogromny
Zamknij Tagi
Opcje
HTML:
TAK
BBCode
:
TAK
Uśmieszki:
TAK
Wyłącz HTML w tym poście
Wyłącz BBCode w tym poście
Wyłącz Uśmieszki w tym poście
Kod potwierdzający: *
Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Skocz do:
Wybierz forum
Ogólne
----------------
Ogłoszenia, komunikaty administracyjne
Aktualności z kraju i zagranicy
Sokalszczyzna
----------------
Sokal, Zabuże, Żwirka, Poturzyca
Ilkowicze, Tartaków, Komarów i okolice
Bełz, Czerwonograd, Ugniw, Wielkie Mosty
Lwów i Wilno - stolice Kresów
----------------
Ukochane miasto LWÓW
Wilno - miasto moich przodków
Polacy na Kresach
----------------
Historia i dzień dzisiejszy
Wielcy Patrioci Kresów
Poszukiwania
Sanktuaria
----------------
Jasna Góra w Częstochowie
Sanktuarium Maryjne w Licheniu
Sanktuarium Matki Bożej Sokalskiej w Hrubieszowie
Sanktuaria na Kresach
Sanktuarium Matki Boskiej z Tartakowa w Łukawcu
EURO 2012
----------------
współpraca polsko-ukraińska
Księga Gości
----------------
spotkania, imprezy, warsztaty, linki do stron w internecie
Przegląd tematu
Autor
Wiadomość
Kmm
Wysłany: Śro 14:09, 04 Cze 2014
Temat postu:
Szkoda, że nie ma nikogo, kto by zatroszczył się o takie miejsca.
Sokal
Wysłany: Nie 17:03, 09 Lut 2014
Temat postu:
O. Kamil Wełymański – franciszkanin na Kaukazie
14 marca 2011 | autor: o. Admin
Dnia 14 marca 2011 r. mija 12 lat od śmierci polskiego franciszkanina, o. Kamila Władysława Wełymańskiego. Z okazji tej rocznicy prezentujemy pamiętnik zakonnika, który przez władze sowieckie został skazany na 25 lat pobytu w wychowawczym obozie pracy. O. Kamil 10 lat spędził na tułaczce po łagrach. W ostatnim roku pobytu (1956) zbierał w swym pamiętniku wpisy towarzyszy niedoli. Oto ów kawałek historii życia franciszkanina, który wiele lat swej duszpasterskiej pracy spędził na Litwie.
Władysław Wełymański urodził się 23 stycznia 1910 r. w należącej wówczas do Polski wsi Nowiki (parafia Opryłowce, powiat Zbaraż, województwo tarnopolskie). W rodzinnej miejscowości cztery lata chodził do szkoły powszechnej. W Zbarażu ukończył piątą klasę, a później uczęszczał do tamtejszego Państwowego Gimnazjum im. H. Sienkiewicza o profilu humanistycznym.
W wieku 18 lat, 1 września 1928 r. w Łagiewnikach koło Łodzi wstąpił do zakonu franciszkanów (Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych), otrzymał imię Kamil. Pierwsze śluby zakonne złożył 2 września 1929 r.
W Małym Seminarium oo. Franciszkanów we Lwowie dokończył naukę w zakresie szkoły średniej, przerwaną wcześniej z powodu choroby.We Lwowie w Wyższym Seminarium Duchownym oo. Franciszkanów rozpoczął studia filozoficzne.
17 września 1932 r. złożył śluby wieczyste. Studia teologiczne kontynuował w seminarium franciszkańskim w Krakowie, tam też 18 grudnia 1937 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Został skierowany do pracy duszpasterskiej w Czyszkach k. Lwowa.
Całe życie kapłańskie o. Kamila było związane z placówkami kresowymi II Rzeczypospolitej.Pierwsze miesiące wojenne spędził w Czyszkach. Od 1 kwietnia 1940 r. do początku sierpnia był gwardianem klasztoru we Lwowie. 4 sierpnia tego roku został skierowany do parafii w Zaczepicach, w województwie nowogródzkim, na północno-wschodnich kresach Polski.
Z chwilą wybuchu II wojny światowej nasz kraj został podzielony na kilka stref okupacyjnych, co uniemożliwiało kontakty z władzami zakonu we Lwowie, Krakowie i Warszawie. Stąd wynikają trudności w dokładnym odtworzeniu biografii o. Kamila. Wiadomo, że 25 maja 1941 r. przebywał w więzieniu w Mińsku (obecnie stolica Białorusi).W późniejszych latach przebywał w klasztorze w Wilnie.
Po zakończeniu działań wojennych granice Polski zostały przesunięte na zachód, Wilno znalazło się na terenach ZSRR. O. Kamil nie skorzystał z możliwości wyjazdu do Polski w ramach tzw. repatriacji. Chciał dzielić los Polaków, którzy nie opuścili miasta. Pozostał w Wilnie jako jedyny franciszkanin.
Klasztor w Wilnie znalazł się na terenie prowincji warszawskiej. Ówczesny prowincjał o. Maurycy Mazurek OFMConv mianował o. Kamila rektorem franciszkańskiego kościoła w Wilnie.
W czasach stalinowskiego terroru i prześladowania Kościoła, o. Kamil dla wielu ludzi był oparciem moralnym i duchowym. Prowadził działalność patriotyczno-wychowawczą wśród młodzieży wileńskiej. Szczególną opieką otaczał ministrantów, był opiekunem duchowym dziewcząt należących do „Sodalicji Mariańskiej”.
Ta działalność nie uszła uwadze radzieckich organów bezpieczeństwa. O. Kamil był obserwowany i inwigilowany. Trzy lata gromadzono „obciążające” go materiały operacyjne. 24 lutego 1949 r., po zamknięciu kościoła franciszkańskiego, o. Kamil został aresztowany.
Kilka tygodni przesłuchiwano go.25 maja 1949 r. minister bezpieczeństwa Litewskiej Republiki Radzieckiej skazał go na 25 lat pobytu w tzw. „wychowawczym obozie pracy”. Skazano go za „aktywną działalność antyradziecką i nacjonalistyczną”, bo za taką władze imperium sowieckiego uznały obronę polskości oraz przestrzeganie przed zgubnym wpływem komunizmu.Ministerstwo bezpieczeństwa ZSRR 3 sierpnia 1949 r. potwierdziło litewski dekret skazujący.
Obydwa wyroki zostały wydane zaocznie, bez procesu sądowego. W tym czasie o. Kamil przebywał w więzieniu w Wilnie, następnie w Moskwie na Łubiance. Później wywieziono go do obozu w Workucie, do kopalni węgla kamiennego, w północnej części pasma uralskiego, niedaleko Morza Karskiego.
Później przebywał w obozach pracy na terenie dzisiejszego Kazachstanu. Franciszkanin pisał odwołania od wyroku – 2 listopada 1953 r. do prokuratora generalnego ZSRR oraz 28 stycznia 1955 r. do przewodniczącego Rady Najwyższej ZSRR marszałka Woroszyłowa. Zabiegi te były bezskuteczne.
10 lat trwała tułaczka zakonnika po łagrach sowieckich. Na podstawie tzw. amnestii, w 1959 r. został zwolniony. Powrócił na Litwę z zamiarem zamieszkania w Wilnie. Jednak nie otrzymał pozwolenia na osiedlenie się tam, nie mógł też pełnić funkcji kapłańskich. Wędrował z miejsca na miejsca, pracował jako duszpasterz w różnych parafiach.
Najdłużej, bo kilkanaście lat pracował w Miednikach, leżących ok. 35 km na południowy wschód od Wilna. Był tam proboszczem. Ciągle myślał o powrocie do klasztoru i kościoła w Wilnie, który został zamieniony na archiwum dokumentacji radzieckich służb bezpieczeństwa.
2 stycznia 1990 r. o. Kamil został zrehabilitowany i odzyskał prawa obywatelskie, utracone wyrokiem stalinowskiego sądu. 11 marca 1990 r. Republika Litwy ogłosiła niepodległość. O. Kamil doczekał przybycia na Litwę młodych franciszkanów z prowincji gdańskiej. Im powierzył obowiązki duszpasterskie w Miednikach, a sam przeniósł się do Wilna i tam zamieszkał. W ostatnich latach życia używał nazwiska Wielemański.
Kilka lat zabiegał u władz państwowych i kościelnych o odzyskanie klasztoru i kościoła franciszkańskiego, najstarszej świątyni katolickiej w Wilnie. Ostatecznie 15 maja 1998 r. obiekty franciszkańskie wróciły do prawowitych właścicieli. Były zdewastowane i doprowadzone do ruiny. O. Kamil nie zdążył już przeprowadzić remontów. Zmarł w Wilnie, 14 marca 1999 r., w wieku 89 lat.
Autor tekstu: o. Marek Hałambiec OFMConv
Autor fotokopii i tłumaczenie tekstów: Władysław Pitak
Materiał publikowany za zgodą Rektora franciszkańskiego kościoła w Wilnie o. dra Marka Dettlaffa
Sokal
Wysłany: Pią 9:32, 01 Kwi 2011
Temat postu:
Wilno. Freski w Kościele OO. Franciszkanów.
Foto W.Pitak
http://nk.pl/#profile/13018908/gallery/album/9/478
http://nk.pl/#profile/13018908/gallery/album/9/477
Sokal
Wysłany: Pią 9:31, 01 Kwi 2011
Temat postu:
Wilno. Kościół OO Franciszkanów.
Foto W.Pitak
http://nk.pl/#profile/13018908/gallery/album/9/476
kory-kora
Wysłany: Nie 12:59, 06 Wrz 2009
Temat postu:
Franciszkanie na Litwie:
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Oglądasz fotografie umieszczone na stronie:
http://www.wilniuki.fora.pl
Więcej fotografii z kościoła OO. Franciszkanów w Wilnie
autorstwa Tatiany i Władysława Pitaków
można obejrzeć w galerii tego portalu.
Wszystkie fotografie (w oryginalnym formacie) pokazujące piękno wileńskich zabytków można zamówić pod adresem:
sokal2@wp.pl
tel.094-340-60-06
kory-kora
Wysłany: Nie 12:58, 06 Wrz 2009
Temat postu:
galeria znajduje się na stronach www:
http://www.pitak.fora.pl/rodowody,21/o-dionizy-sowiak-gwardian-oo-franciszkanow-w-wilnie,143.html
.
http://kasandra.nethit.pl/post354.html#p354
.
http://temida.nethit.pl/?sid=4f33985b0d4475c3a4d80e7aee7da28c
.
http://senior.nethit.pl/post110.html#p110
.
http://www.naszabryka.fora.pl/dla-kazdego-cos-milego,1/franciszkanie-na-litwie,44.html#233
.
http://www.naszairlandia.fora.pl/koszty-emigracji,6/franciszkanie-w-wilnie,79.html#297
.
http://www.naszapaka.pun.pl/viewtopic.php?pid=91#p91
.
http://www.naszagmina.pun.pl/viewtopic.php?pid=80#p80
.
http://www.naszacela.darmowefora.pl/index.php?topic=33.0
.
http://www.naszawiara.darmowefora.pl/index.php?topic=66.0
.
http://www.galicja.darmowefora.pl/index.php?topic=63.0
.
Franciszkanie na Litwie - aktorzy teatru życia
http://www.aktor.darmowefora.pl/index.php?topic=21.0
.
Franciszkanie na Kresach - misjonarze polskości
http://www.orator.darmowefora.pl/index.php?board=1.0
.
Franciszkanie - misjonarze wiary i zdrowia
http://www.psychologia.fora.pl/publikacje-oferty-terapeutyczne,19/franciszkanie-misjonarze-wiary-i-zdrowia,83.html#307
.
.
http://www.sokal.fora.pl/wilno-miasto-moich-przodkow,13/franciszkanie-na-litwie,327.html#1487
kory-kora
Wysłany: Nie 12:58, 06 Wrz 2009
Temat postu:
Grób o. Dionizego Sowiaka - gwardiana klasztoru oo. Franciszkanów w Wilnie.
Fotografia wykonana 80 lat temu - pamiątka poświęcenia granitowego krzyża na grobie zakonnika.
(Ze zbiorów rodzinnych Tatiany Pitak Fiedosichin)
Porównanie fotografii sprzed osiemdziesięciu lat z dzisiejszą:
1. Grób znajdujący się po lewej stronie jest dzisiaj zarośnięty i nie ma na nim żadnych oznaczeń dot. osoby tam pochowanej.
2. Drzewa po prawej stronie grobu o. Dionizego również już nie ma.
3. Grób o. Dionizego jest pielęgnowany i po 80 latach jest w całkiem niezłym stanie.
@
Grób o. Dionizego Sowiaka - gwardiana klasztoru oo. Franciszkanów w Wilnie, zmarłego ponad 80 lat temu i pochowanego na cmentarzu Bernardyńskim w Wilnie.
Grób znajduje się w odległości ok. 20 m od wejścia głównego , na początku alejki biegnącej wzdłuż muru.
Fotografia wykonana w lipcu 2009 r. przez Tatianę Pitak Fiedosichin
Porównanie fotografii sprzed osiemdziesięciu lat z dzisiejszą:
1. Grób znajdujący się po lewej stronie jest dzisiaj zarośnięty i nie ma na nim żadnych oznaczeń dot. osoby tam pochowanej.
2. Drzewa po prawej stronie grobu o. Dionizego również już nie ma.
3. Fotografia znajdująca się na podstawie krzyża została zmieniona i umieszczono ją po lewej stronie obok znaku kapłaństwa.
Grób o. Dionizego jest pielęgnowany i po 80 latach jest w całkiem niezłym stanie.
kory-kora
Wysłany: Nie 12:57, 06 Wrz 2009
Temat postu: Franciszkanie na Litwie
o. Dionizy Sowiak - gwardian oo. Franciszkanów w Wilnie
______________________________________________.
Grób o. Dionizego Sowiaka - gwardiana klasztoru oo. Franciszkanów w Wilnie.
Fragment fotografii wykonanej 80 lat temu - pamiątki poświęcenia granitowego krzyża na grobie zakonnika.
(Ze zbiorów rodzinnych Tatiany Pitak Fiedosichin)
@
Grób o. Dionizego Sowiaka - gwardiana klasztoru oo. Franciszkanów w Wilnie, zmarłego ponad 80 lat temu i pochowanego na cmentarzu Bernardyńskim w Wilnie.
Fragment fotografii wykonanej w lipcu 2009 r. przez Tatianę Pitak Fiedosichin
fora.pl
- załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by
phpBB
© 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin