Sokal - historia i dzień dzisiejszy miasta i rejonu

Sas · Gość

Sassów (Sasów) (ukr. Сасів) – wieś na północ od Złoczowa, nad Bugiem; obecnie na Ukrainie w obwodzie lwowskim, dekanacie złoczowskim. W latach 1918-1939 w powiecie złoczowskim, województwa tarnopolskiego. Ważna stacja kolejowa na linii Krasne – Tarnopol.

W 1511 wieś Komarów (ukr. Комарiв) stała się własnością Anny Sienieńskiej. Do tego czasu wchodziła w skład klucza oleskiego.
W 1613 należała już do Jana Daniłowicza, wojewody ruskiego. W 1615 roku podniesiona została do rangi miasta otrzymując przywileje wzorowane na prawie magdeburskim z rąk króla Zygmunta III-go.
Od nazwy herbu jej właściciela, Jana Daniłowicza, otrzymuje miano Sassów. Miasto znajdowało się wówczas na szlaku handlowym prowadzącym z Podola na Wołyń. Miasto miało charakter obronny. Na szczycie pobliskiego wzniesienia o nazwie Grodzisko znajdował się zamek.

Zgodnie z przywilejami króla Zygmunta III, mieszkańcy nowo założonego miasta zwolnieni byli od podatków publicznych na okres 4 lat, a na wieczne czasy od myta i opłat celnych obowiązujących na ziemiach ruskich, z wyjątkiem cła pogranicznego. Zygmunt III nakazał budowę gościńca, który miał przechodzić przez miasto, na trasie wiodącej ze Lwowa, Kamieńca, Baru, Trębowli i Tarnopola do Krzemieńca, Łucka, Horodła i Sokala.

Od czasów Zygmunta III miejsce znanych w okolicy jarmarków, które odbywały się podczas uroczystości kościelnych na św. Stanisława, św. Michała i św. Mikołaja. W każdą środę i sobotę odbywały się targi.

Już w 1628 był tu pierwszy drewniany kościół, a w 1631 katolicka parafia.

W 1638 w mieście znajdowała się papiernia. Jej tradycje kontynuowały wybudowane w latach 60. XIX wieku Zakłady Wyrobów Papierowych, które wówczas zaliczano do największych w Europie. Praca w nich odbywała się do 1915. Podczas I wojny światowej zostały zniszczone przez wojska rosyjskie. Do dzisiaj budynki zakładowe są niezagospodarowane.

W sierpniu 1649 mieszkańcy Sassowa obronili miasto przed atakiem hufca Tatarów.

Sassów utracił prawa miejskie w 1682.

W I poł. XVIII w. należał do Radziwiłłów.

W latach 1772-1918 roku – miasto w Królestwie Galicji i Lodomerii w Cesarstwie Austriackim. W tym okresie, Sassów zamieszkiwali Polacy i Rusini (ogółem 2697 osób wg spisu ludności z 1857). Parafia rzymskokatolicka i greckokatolicka loco. W tym roku, właścicielem tabularnym miasta był Michał Torosiewicz.

W XIX w. Sassów znany był jako miejsce uzdrowiskowe (Hydroterapia).

Zabytki

dwór,
kościół pw. Narodzenia św. Jana Chrzciciela (wybudowany w 1864; poświęcony w 1873). W 1887 kościół zniszczył pożar. Wkrótce jednak został odremontowany i ponownie poświęcony. W czasach komunizmu budynek kościoła wykorzystywano jako magazyn. 26 czerwca 2004, w budynku kościoła, celebrowano pierwsze nabożeństwo od czasów jego likwidacji.

cerkiew pw. św. Mikołaja obok której wznosi się znacznie starsza dzwonnica, wybudowana wzorem starożytnych baszt obronnych na Rusi. Cerkiew zbudowano w 1731. Jest uważana za jedną z piękniejszych drewnianych budowli sakralnych na Podolu.
drewniana synagoga, która nie zachowała się do naszych czasów. W tutejszej gminie żydowskiej działał kabalista i rabin-cudotwórca, Mosze Leib.

Kaman · Gość

Wieś gminna Komarów Osada leży w powiecie zamojskim, województwo lubelskie. Jest położona na pograniczu Padołu Zamojskiego, Kotliny Hrubieszowskiej, Roztocza Środkowego i Grzędy Sokalskiej.

Najstarsza wzmianka o wsi Komorowo pochodzi z 1435 roku. W XVII wieku zaczęli osiedlać się tutaj pierwsi Żydzi. W 1748 roku Komarów otrzymał prawa miejskie. Od 1772 roku w zaborze austriackim, od 1809 roku w Księstwie Warszawskim, od 1815 roku w Królestwie Polskim. W 1868 roku władze carskie pozbawiły Komarów praw miejskich. Podczas I wojny światowej, w 1914 roku pod Komarowem rozegrała się bitwa pomiędzy wojskami austro-węgierskimi a rosyjskimi.
W okresie międzywojennym, w sierpniu 1920 roku polska kawaleria zatrzymała i zmusiła do odwrotu za rzekę Bug bolszewicką Pierwszą Armię Konną S. Budionnego. W 1921 roku w Komarowie żyło 1.752 Żydów.
Podczas II wojny światowej, we wrześniu 1939 roku Komarów zajęły wojska sowieckie. Jednak na podstawie zawartego porozumienia Rosjanie wycofali się, a Komarów zajęli Niemcy. W 1942 roku Niemcy przeprowadzili akcję eksterminacji ludności żydowskiej w Komarowie.

Video-Lux

Film o Sokalu i okolicach na DVD dla Ciebie

"Sentymentalna podróż do krainy ojców"

Na filmie dvd (w wersji turystycznej) 70 minut poświęcone jest
zabytkom i rozmowom z Ukraińcami
na tematy historyczne w miejscowościach :
Sokal, Zabuże, Tartaków i Komarów.

Zobacz fragmenty filmu :
Sokal i okolice - 2007

Sokal k/Lwowa - intro do filmu:
[link widoczny dla zalogowanych]

Sokal k/Lwowa -cerkiew pw. św.Piotra i Pawła:
[link widoczny dla zalogowanych]

Zabuże k/Sokala - cerkiew pw. św. Michała Archanioła:
[link widoczny dla zalogowanych]

~~~~~~~~~~~~~~

Koszt płyty DVD = 30 zł wraz z kosztami wysyłki

Zamówienia proszę składać pod adresem: ~

[link widoczny dla zalogowanych]

lub telefonicznie: 94-340-60-06

Tatiana

Film DVD dla Ciebie

Na filmie dvd (28 minut w formacie ekranowym 16:9)
niesamowita historia ludzi i cudownego obrazu
Matki Boskiej Łaskawej z Tartakowa k/Sokala w woj. Lwowskim.

Zamówienia proszę składać pod adresem:

[link widoczny dla zalogowanych]

lub telefonicznie:

94-340-60-06

Koszt 1 płyty DVD = 20 zł wraz z kosztami wysyłki

ewa · Gość

Mam pytanie odnośnie wymienionego spisu ludności, czy był on sporzadzany ogólnie - czyli tylko liczba ludności, czy też spisywano dane mieszkanców - imieniem i nazwiskiem, ewentualnie może wiecie, czy i gdzie można znależć informacje o właścicielach gruntów, domów itd. (nie mówię tu o księgach metrykalnech etc.). Niemcy np. robili spisy mieszkanców, kto w jakim domu, któ kim z zawodu, jakie wyznanie, ile osób na gospodarstwie etc. Czy ktoś się orientuje, czy Austriacy - bo była to Galicja też coś takiego mieli, ewentualnie listy osob służących w wojsku.